Difficulties with Tamil Font in Blogger

I realized that I am wasting my time in trying to write in Tamil in my Blog. I am not able to edit and correct my posts properly and even while I write, the transliteration does not work from time to time. I do not know whether it is worthwhile continuing this Tamil Blog. Can somebody guide me?

ஆரம்பம் - விண்வெளியைப் பற்றிய முதல் பகுதி

இந்த வானம் எப்பொழுதும் இப்படியே இருந்திருக்கிறதா, இதற்கு ஏதேனும் ஒரு ஆரம்பம் உண்டா, எப்படி ஆரம்பமாயிற்று, எப்பொழுது ஆரம்பம் ஆனது, யார் இதை தோற்றுவித்தார் இவை எல்லாமே முக்கியமான கேள்விகள் .

இந்த உலகம் அதாவது இந்த வானம் 14.5 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்னதாக தோன்றியதாக விஞ்ஞானிகள் நம்புகிறார்கள். ஒரு பில்லியன் என்பது நூறு கோடி. அதாவது இந்த உலகம் தோன்றி 1450 கோடி ஆண்டுகள் முடிந்து விட்டன. ஆரம்பமாவதற்கு முன்னால் என்னதாக இருந்தது என்பது இதுவரை அறியப்படவில்லை. பல யூகங்கள். ஒன்றுமில்லாததாக இருந்ததிலிருந்துதான் எல்லாமே வெளிப்பட்டிருக்கிறது. Everything came from Nothing. இதை முழுமையாக விஞ்ஞானிகள் நம்ப மறுக்கிறார்கள்.

நமது இயற்பியலின் விதிகள் (Laws of Physics) எல்லாமே இந்த உலகம் தோன்றிய பின்னே உள்ள நிலைக்குதான் சரியாக வரும். தோன்றுவதற்கு முன்னே கால நேரம், இடைவெளி அல்லது இடம் என்பது கிடையாது. அதாவது உலகம் தோன்றுவதற்கு முன்னால் இந்த வானமும் கிடையாது, நேரம் என்பதும் கிடையாது.

ஒரு குறிப்பிட்ட சமயத்தில், அதாவது 1450 கோடி ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஏற்பட்ட ஒரு பெரிய வெடிப்பில் (எதிலிருந்து என்பது இன்னமும் கேள்விதான்) ஏற்பட்டதுதான் இந்த உலகம். இந்த நிகழ்வை Big Bang என்று கூறுகிறார்கள். எதோ ஒன்று வெடித்து சிதறி, துண்டு துண்டாக அங்கங்கே விழுந்த கற்கள்தான் இன்று நாம் காணும் பல்வேறு கோள்கள், நட்சத்திரங்கள், சூரியன்கள், பால் வெளிகள், மற்றும் பல உலகங்கள்.

நமது இந்திய மூதாதையர்கள் இதை தத்துவபூர்ணமாக உணர்ந்திருக்கிறார்கள். "எல்லாமே ஒன்றிலிருந்துதான் தோன்றியிருக்கிறது, தோன்றுவதற்கு முன்னாலேயும் சரி, தோன்றியதற்கு பின்னாலேயும் சரி அது பூரணமாகவே இருந்திருக்கிறது" என்று கூறியிருக்கிறார்கள். தோன்றுவதற்கு முன்னால் இருந்த நிலையை இன்று விஞ்ஞானிகள் Singularity என்று கூறுகிறார்கள். Singularity என்பது என்ன, எப்படி இருந்தது, அதன் தன்மைகள் என்ன என்பது பற்றி ஆராய்சிகள் நடந்துகொண்டிருக்கின்றன. ஆராய்ச்சி முழுமை அடையும்பொழுது நமது எல்லா கேள்விகளுக்கும் விடை கிடைத்துவிடும்.

இந்த உலகம் தோன்றுவதற்கு முன்னால் எந்த நிலையில் இருந்ததோ அந்த நிலையில் உலகம் தோன்றுவதற்கான எல்லா சாத்தியக்கூறுகளும் அதனுள்ளேயே அடங்கிக் கிடந்திருக்கிறது. Singularity could just have been a field of All Possibilities. இதையேதான் நமது புராணங்களில், "ஆயிரம் தலைகளைக் கொண்டவர், ஆயிரம் கைகளைக் கொண்டவர், முடியாதவர், பிளந்து நிற்பவர், அணுவுக்குள் அணுவாய் இருப்பவர்' என்றெல்லாம் பலவிதமாக அந்த Singularity என்பதைப் பற்றி கூறியிருக்கிறார்கள் என்று நான் நினைக்கிறேன்.

இந்த Big Bang ஏற்பட்ட நேரத்தில் பல நூறு கோடி டிகிரி வெட்பம் உண்டாகியிருக்க வேண்டும். அந்த வெட்பத்தில் முதன் முதலில் ஹீலியம் என்ற ஒரு வாயுப் பொருள் மட்டுமே தோன்றி, பிறகு அந்த வெட்பத்தில் ஏற்பட்ட ரசாயன மாற்றத்தில் ஹைட்ரஜன் வாயுவும் உண்டாகியிருக்கிறது. இது உலகம் தோன்றிய நேரத்திலிருந்து ஒரு வினாடிக்கும் மிகக் குறைவான நேரத்தில் ஏற்பட்ட இந்த விளைவு.

வெட்பம் இப்படியாக கூடும் பொழுதும் குறையும் பொழுது ஹீலியம் மற்றும் ஹைட்ரஜன் அணுக்கள் ஒன்று சேர்ந்து வேறு பல வாயு, மற்றும் திடப் பொருட்களும் உண்டாகும் சூழ்நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது .

அணுக்கள் பிரியும் பொழுதும் கூடும் பொழுதும் பல லட்சக்கணக்கான டிகிரி வெட்பம் உண்டாகும். பிறகு வெட்பம் குறைந்து குளிரத் தொடங்கும். இப்படி மாறி மாறி வெட்பமும் குளிரும் தோன்றும் பொழுது பல பல உலோகங்கள் தோன்றியிருக்கின்றன.

இந்த உலோகங்களின் கூட்டு கலவைதான் இன்று நாம் பார்க்கும் பல கோள்கள்.

விண்வெளி

'ஆகாசம்' அல்லது வானம் எல்லோரையும் பிரமிக்க வைக்கும் பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்று. நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாசம் இவை பஞ்ச பூதங்களாகும். இந்த பஞ்ச பூதங்களால்தான் எல்லா படைப்பும் ஏற்பட்டிருக்கிறது. 'எல்லையில்லா வானம்' நாம் தோன்றிய காலத்திலிருந்தே நம்மை ஈர்த்திருக்கிறது. இந்த வானத்தில் என்ன இருக்கிறது என்பதை தெரிந்து கொள்வதில் நாம் ஆரம்ப காலத்திலிருந்தே ஆர்வம் காட்டி வந்திருக்கிறோம். முக்கியமாக நமது நாட்டில் வான சாஸ்திரம் பற்றிய அறிவு மிக பண்டைய காலத்திலிருந்தே வளர்ந்து வந்திருக்கிறது. மேலை நாடுகளில் வானத்தைப் பற்றிய அறிவு, விஞ்ஞான பூர்வமாக வளர்வதற்கு முன்னாலேயே, நமது நாடு வான சாஸ்த்திரத்தில் முன்னேறியிருக்கிறது என்று நான் சில இடங்களில் படித்திருக்கிறேன். அதற்கு பல உதாரணங்களைக் காட்டுகிறார்கள்.

இந்த விண்வெளியைப் பற்றிய விஷயங்களைப் படிப்பதற்கு எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும். மேலும் மேலும் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்ற ஆவலும் எனக்கு உண்டு. வானவியல் என்பதுதான் Astronomy என்பதன் தமிழாக்கம் என்று நினைக்கிறேன். வானவியலை பாடமாக எடுத்து எத்தனை மாணவர்கள் படிக்கிறார்கள் என்று எனக்குத் தெரியாது. சில வருடங்களுக்கு முன்னால் லண்டனிலிருந்து டாக்டர் ராபின் சிங் என்பவர் எழுதிய Big Bang என்ற புத்தகத்தைப் படித்து பிரமித்து இருக்கிறேன். இந்த பிரபஞ்சம் எப்படித் தோன்றியிருக்கிறது என்பதை ஒரு சுவையான கதை போல அழகாக எழுதியிருக்கிறார். எல்லா மாணவர்களும் கண்டிப்பாக படிக்க வேண்டிய புத்தகம். மீண்டும் சமீபத்தில் கென்னெத் சீ டேவிஸ் என்பவர் எழுதிய "Don't Know Much About Universe" என்ற புத்தகத்தைப் படிக்கும் வாய்ப்பும் எனக்கு கிடைத்தது. விண்வெளியைப் பற்றி நிறைய விஷயங்களை மிக எளிமையாகவும் படிப்பவர்களின் ஆர்வத்தைத் தூண்டும் விதமாகவும் எழுதியிருக்கிறார்.

இதைப் படித்த பிறகு நாமும் நமது தமிழ்நாட்டின் மாணவர்களுக்காக - முக்கியமாக கிராமத்து மாணவர்களுக்காக - விண்வெளியைப் பற்றி இதைப்போல் எழுதினால் என்ன என்ற எனது எண்ணத்தினால் ஏற்பட்டதுதான் இந்த கட்டுரைத் தொடர். இந்த தொடரில் ஒவ்வொரு வாரமும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஒரு சில சுவையான தகவல்களைப் படிக்கலாம்.

தொடர்ந்து இதை எழுதுவதற்கு வேண்டிய ஊக்கத்தையும் சக்தியையும் தரவேண்டும் என்று பகவானை பிரார்த்தனை செய்கிறேன். படிப்பவர்களுக்கும் இது பயனுள்ளதாக இருக்க வேண்டும் என்றும் பிரார்த்தனை செய்கிறேன்.

இயற்க்கை குணம்

சமீபத்தில் படித்த ஒரு கதை.

ஒரு பள்ளத்தின் அருகில் சாது ஒருவர் நின்றுகொண்டிருப்பதை ஒரு வழிப்போக்கன் பார்த்தான். அவர் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார் என்பதை அறிந்துகொள்ளும் ஆவலோடு சாதுவின் அருகில் அவன் சென்றான். ஒரு கருந்தேள் அந்த பள்ளத்தை தாண்ட முயற்ச்சிப்பதை அந்த சாது ஆவலோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். ஒவ்வொரு முறையும் அந்த கருந்தேள் பள்ளத்தை தாண்டும்பொழுது அங்கே தேங்கியிருந்த தண்ணீரிலும் சகதியிலும் மாட்டிகொண்டு மூழ்கியது. மிக கவனமாக ஒவ்வொரு முறையும் சகதியிலிருந்து சாது அதை வெளியே எடுத்துவிட்டார். அப்படி எடுத்துவிடும்பொழுது அந்த தேள் அவரை கொட்டியது. மீண்டும் தேள் சகதியில் இறங்கியது. சாது அதை எடுத்து விடுகிறார். தேள் மீண்டும் அவரை கொட்டுகிறது. இப்படியே மீண்டும் மீண்டும் தேள் சகதியில் மாட்டிக்கொள்ள, சாது அதை வெளியே எடுத்துவிட, தேள் அவரை கொட்ட, ....இது தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது.

வழிப்போக்கனால் பொறுத்துக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆச்சரியத்துடன் சாதுவை நோக்கி கேட்டான், " ஐயா, தேள் கொட்டுகிறது என்பதை தெரிந்தும் மீண்டும் மீண்டும் அதை சகதியிலிருந்து எடுத்து விடுகிறீர்களே! தேள் கொட்டுவதில் இருந்து உங்களைக் காத்துக் கொள்ளக்கூடாதா?" என்று.

சாது கூறினார்," இதில் நான் செய்வதற்கு ஒன்றும் இல்லை. கொட்டுவது தேளின் இயற்க்கை குணம். உயிர்களை காப்பது என்னுடைய குணம் . "

நாம் ஏன் நமது இயற்க்கை குணத்தை பிரதிபலிக்காமல் வித்தியாசமாக இருக்கிறோம்? ஒருவரை ஒருவர் பாதுகாத்து காப்பாற்றாமல் மற்றவரை அழிப்பதிலேயே பொதுவாக நமது கவனத்தை செலுத்துகிறோம்? நாம் எங்கே போய் கொண்டிருக்கிறோம்? யோசித்துப் பாருங்கள்.